puisi berbahasa Cirebon
Ema
Ema, pupunden kinasih
Wis cunduk ning wancine
Lan ora kena dipungkiri
Kula kudu tolabul ilmi
Benjing bisa jembar pikir
Ema,
pangapunten kula
Iklasaken
kula lelampahan
Nyampak
bagja mujur mulia
Ketemu
karo raharja
Sesambat………………..
Gonang apa sekolah
Sawah, karang ora kurang
Wedus lan ayam bebek pirang pirang
Wis aja sekolah sebab reang wong pilang
Kang kesebute akeh duit beruang
Wong pinter pirang-pirang
Dokter, tentara lan guru ora kurang
Duh arep sambat-sambat ning sapa
Sekien reang njakal beli bisa maca lan nulis
Wis tua urip sengsara sewayah-wayah
Pupunden kinasih
Sembok nduweni telu wong anak lanang sing dadi prajurit.
Sembok ndemeni banget anake kabeh.
Hal kuwen kedadian pas ana peperangan.
Telung anak kesebut dikirim miyang ning medan perang
Setaun, anak sing paling tuwa mati.
Setaun, anak sing paling tuwa mati.
Wektu kranda mayite miyang, sembok karo bahagia lan banggane, deweke mesem.
Taun kapindo wis buyar.
Adi mbarep mati.
Wektu kranda mayite miyang, sembok karo luwih bahagia lan banggane, deweke mesem..
Taun ketelu ne.
Taun ketelu ne.
Anak paling enom mati.
Wektu kranda mayite miyang, sembok karo bahagia lan banyu mata rembebelan bangga, deweke mesem..
Deweke ngomong njroning ati "kita ora nduweni anak sejen maning kanggo diwenakna marang negara demenku"
Deweke ngomong njroning ati "kita ora nduweni anak sejen maning kanggo diwenakna marang negara demenku"
DE'JONDOLJagat lagi anyeb, sepi nyanyet.bengi kuen reang bli bisa turu,ana suwara pating sliwer mung jangkrik lan curut gentenan,suwarane ambal-ambalan,arang - arang manuk Cangak pating koakkayaenambah sumeb lan anyeb,ora enak dirongokakene.Udan ngricik gawe rentege ati.Sing awit sorejondol ning pinggir tanggul iku sepi nyanyet.Langka suwara wong ngakak gemuyu,langka ngglendenge ngobrol ngalor-ngidul.Aran sepi kuh bener-bener nyanyet.Jagat wis bengi,reang ngempis bae ning pago arepya ora enak ari beli bari udud kuh.Njentul delag-deleg dewekan kaya wong ora kanggo.Jam rolas jagat nambah atis.Kaya-kaya angin nyiwiti awake reang kang tipis.Hmmm… wis lah manjing umah bae.Reang nylingker ning seduwuring kasur jerokang wis lemes lan mambu ompol anakan.“bli pranti-pranti bengi kien reang ora klayang-kloyong.“bli kiyeng” bari rada getting“bli kiyeng karo lagi bli duwe udud“keloro-keadaane ya radaan gettingReang waktu semono sadar yen reang kuh wong mlarat.Nangis tua sejeroning ati.reang sukiki kudu solot menggaweNjakal bengen beli sekolah.
Post a Comment for "puisi berbahasa Cirebon "